Μετά απο 11 χρόνια,η ίδια ξανά εικόνα στα μάτια μας και στη ψυχή μας.
Το ρέμα της Ανθούσας,κομμάτι του Δήμου μας,έγινε ξανά πύρινη κόλαση,ταρακούνησε την συνείδηση μας,σημάδεψε τη μνήμη μας,φούντωσε την οργή μας.
Γιά πόσο ακόμα θα ανεχόμαστε να πνίγουν την ανάσα μας,να στερούν το δικαίωμα των παιδιών μας να ζήσουν σε ανθρώπινο περιβάλλον;
Θα πληρώσουν αυτή τη φορά οι ανίκανοι και επικίνδυνοι που διαχειρίζονται τις τύχες μας;
Το ρέμα της Ανθούσας,κομμάτι του Δήμου μας,έγινε ξανά πύρινη κόλαση,ταρακούνησε την συνείδηση μας,σημάδεψε τη μνήμη μας,φούντωσε την οργή μας.
Γιά πόσο ακόμα θα ανεχόμαστε να πνίγουν την ανάσα μας,να στερούν το δικαίωμα των παιδιών μας να ζήσουν σε ανθρώπινο περιβάλλον;
Θα πληρώσουν αυτή τη φορά οι ανίκανοι και επικίνδυνοι που διαχειρίζονται τις τύχες μας;